Vele Jaren Geleden, toen er nog geen Tullepetaon geboren was, werd er al mondjesmaat, door kinderen in de wijk en op straat zo’n beetje Karnaval gehouden. Geleidelijk groeiden deze voorvallen uit tot wat het heden ten dage voorstelt. Mijn eerste serieuze belevenis heb ik opgedaan in Bergen op Zoom. Voor mijn diensttijd lag ik toen in de toemalige Corf Heiligers Kazerne. Karnaval was op die tijd volop in gang in Bergen op Zoom. Gedurende mijn wachtbeurt laat in de avond is het kontact met karnaval feitelijk begonnen. Ik herriner mij nog heel goed dat een late karnavalsvierder, goed in de olie, lallend huiswaarts keerde onder het zingen van : Onze gasfabriek da moete wete, die is verslete, das werkelijk waar….enz. Op dat moment is de vonk op mij overgesprongen en heeft het bekende niet ziekmakende virus mij besmet. Zo’n 60 jaar lang heb ik daar mee rondgelopen zonder ernstige gevolgen.
Tussendoor zijn mijn twee zonen ook zwaar verslaafd geraakt aan dit bijzondere fenomeen, alhoewel de jongste aanvankelijk helemaal niet gecharmeerd was. Immers, wanneer we met zijn allen naar de optocht gingen kijken, hield hij altijd zijn vingers in zijn oren vanwege het kabaal. Maar na verloop van tijd is hij ook trotst tullepetaon. En als het feest na de laatste dag om 12 uur is afgelopen, lopen de tranen van treurnis over z’n wangen.
Er is ook een tijd geweest dat bedrijven en verenigingen in de weken voor Karnaval onderling een feestavond organiseerde voor hun eigen leden en werknemers met aanhang en bekende. Dat gebeurde dan in de grote zalen zoals ‘t Witrooske, Erato, de Kring en Zaal Zeelandia e.a. Maar het echt gebeuren, blijft toch in het weekend, de intocht van de Prins, de optocht enz.
Met de hele familie gingen we dan in de binnenstad naar de optocht kijken, koukleumend doken we dan bij Toine Merks binnen, en namen alvast een voorproefje. Waarna gingen de kinderen met de oma’s naar huis en stortte wij ons in het geweld. Maar een generatie later waren wij aan de beurt om op te passen, op onze 5 kleindochters. Voor vijf slaapplaatsen te creeeren, o.a. Met een groot bed, ‘n strecher en een kermisbed erbij, lukte dat best. Nu zijn de kleintjes groot gegroeid en trekken hun eigen plan.
Intussen zijn zo’n 60 jaren vanaf het begin tot heden verlopen en is mijn deelname en bemoeienis tot zero gedaald. Achteraf bezien heb ik al die jaren tesamen met familie en kenissen de karnavalstijd met veel plezier beleeft.
Oh, ik zou bijna de mooiste tijd vergten te melden. Gedurende de tijd dat onze oudste zoon als Prins figureerde, hadden wij als ouders diverse privileges. Zo werd ons gegund het hele karnavalsgebeuren van dichtbij mee te maken. Dat begon al met de trein, meerijden tot de afstapplaats van de Prins bij de schuiven (overweg) van waar we de intoch met de prins meemaakte naar het oude Raadhuis, van waaruit wij de optocht konden bekijken inclusief soep en een drankje. Na de prijsuitreiking de dag afsluiten met de gezamelijke boerenmaaltijd.
