Het geheim van de Poorterij

 

De Poorterij van Tullepetaonestad. Een naam die tijdens het Roosendaalse carnaval zo nu en dan ineens opduikt. Elf uitverkoren Tullepetaone ontvangen al bijna twee jaar lang brieven van dit geheime genootschap. Wat is de Poorterij van Tullepetaonestad en wie zit erachter?

We gaan even terug naar het sjieke carnavalsjaar 2013. In januari van dat jaar gaat bij elf nietsvermoedende Tullepetaone de deurbel; Post NL staat voor de deur met een klein vierkant pakketje. Een vergeten sinterklaascadeau? Een verlaat kerstpakket? Nee! Een pakketje van de Poorterij van Tullepetaonestad. Bij het openen van het pakketje wordt al snel een rond doosje zichtbaar. In het doosje zit een sleutel. In bijgaande brief wordt aan de elf Tullepetaone uitgelegd dat zij zijn uitverkoren als Poorters. Verder wordt hen gevraagd om het doosje met de sleutel tijdens carnaval te dragen. Wie is in hemelsnaam de Poorterij van Tullepetaonestad? Is dit een grap? Wie hebben nog meer zo’n doosje ontvangen?

Op dat moment weten de zogenaamde Poorters nog niet wie dit bericht van de Poorterij nog meer ontvangen heeft. Enthousiast wordt het geheimzinnige doosje om de nek van de Poorters gehangen en tijdens carnaval wordt er goed rondgekeken: draagt er nog iemand zo’n doosje om zijn of haar nek? Ja! Daar loopt er één! “Wie ben jij?” “Weet jij wat dit betekent en van wie het afkomstig is?”

Terwijl een aantal Poorters elkaar tijdens carnaval herkent en ontmoet, laat de Poorterij weer van zich horen via een brief. De Poorters ontvangen een heus embleem en worden verzocht tijdens de carnavalsoptocht met de commissaris van de koningin op de foto te gaan. Ook wordt de Poorters gevraagd om tijdens de sluiting van carnaval op de Markt samen te komen. De Poorters moeten elkaar vinden doordat 1 Poorter de letter ‘P’ omhoog houdt. Wat volgt is dat dinsdagavond elf over elf een groep mensen, die misschien weleens van elkaar gehoord hebben, maar elkaar nietkennen, samen op de Oude Markt verzamelen. Duidelijk wordt wie de uitverkoren Poorters van Tullepetaonestad zijn:

• Nikki van Hooij,
• Iris Jacobs,
• Arwen van Gestel,
• Ad Consemulder,
• Jean Paul Evertse,
• Pieter Verduin,
• Diana Walravens,
• Annelieke Danen,
• Eric jansen,
• Iwan van Strien en
• Florent Bleijenberg.

Het betreft een gemêleerd gezelschap: jong, oud, man, vrouw, met verschillende achtergronden. Dit blijkt niet zomaar te zijn gedaan. Uit de brieven die volgen blijkt dat de Poorters als een soort ideeënfabriek in het leven zijn geroepen om na te denken over de geschiedenis van carnaval en de tradities die carnaval met zich meebrengt. Na carnaval houdt de geheimzinnigheid niet op. Elke maand rond de elfde ontvangen de Poorters een brief van de Poorterij van Tullepetaonestad. De elf Poorters zijn inmiddels geen onbekenden meer van elkaar, maar zijn onder het genot van een drankje al meerdere malen bijeen gekomen om over carnaval te praten. Aan de Poorters is gevraagd of zij hun benoeming aanvaarden en de Poorterseed willen afleggen. De Poorters voelen zich niet geroepen om hun ideeën aan de Tullepetaone op te dringen, maar staan ervoor open om eens wat nieuws te proberen. Ze zijn zelf nog zoekende. Want wat wil die Poorterij van Tullepetaonestad nou precies van hen en wie zit(ten) er toch achter?